SCHEIDS!

Vanaf december 2010 schrijf ik vier keer per jaar een sportgedicht voor het blad 'SCHEIDS!'. Dit fraai vormgegeven magazine is bestemd voor alle scheidsrechters, wedstrijdcommissarissen, juryleden, starters en overige spelleiders in Nederland.

April 2012

Paastoernooi

’S avonds laat, je wordt gebeld:

‘Morgen fluiten? Maak me blij

Ach kom op, doe het voor mij

Ja? Mooi, je bent aangemeld’

Tja, je was een weekend vrij

Maar de taken van een held

Gaan van offers vergezeld

Dus je bent van de partij

En het gaat je niet om geld

Nee, je draagt je steentje bij

Voor een appel. En een ei

Dat verstopt is op het veld

December 2011

Onder nul

Daar klinkt het weerzinwekkende geluid

Van benen die gestrekt op enkels landen

Maar ook al walg ik van die wantoestanden

Het maakt me deze winter niet veel uit

Want steeds als ik mijn schrale lippen tuit

Dan doet het staal me zo hard klappertanden

Dat ik me richt op blazen in mijn handen

En niet meer op die stervenskoude fluit

Dus leuk dat u zo overtuigend gilt

Omdat u van de pijn ligt te verrekken

Maar denk maar niet dat ik een kaart ga trekken

Dar lukt nier eens, nu elke vinger trilt

Ik ben een strenge scheids als u dat wilt

Maar in een strenge winter fluit ik mild

September 2011

Dromen van Londen

Ook arbiters dromen van de Spelen

Dromen van het machtige gegons

Van publiek uit alle werelddelen

In de stadions

Roem is echter slechts bestemd voor sporters

Als de scheids zijn werk uitmuntend doet

Luidt het wrange oordeel van reporters:

‘Onopvallend goed’

Maar als ze je bloed wel kunnen drinken

Is ineens elk foutje wijdverbreid

Zo wordt het een deugd om uit te blinken

In onzichtbaarheid

Droom dus dat je Londen zal bereiken

Dat je excelleert op elk gebied

Dat miljoenen ogen naar je kijken

Maar geen mens je ziet

Juni 2011

Op vakantie

De scheidsrechter drijft rustig op het water

Het zwembad vult zich langzaam met de jeugd

Hij lacht om het gespetterspieterspater

Het spelen zonder regels doet hem deugd

Wat is het mooi om onbezorgd te keten

Hij absorbeert de klanken als een spons

De meisjes slaan geregeld hoge kreten

De jongens strijden om de hoogste plons

Helaas klinkt telkens boven alles uit

Die stomme badmeester met z'n gefluit

Maart 2011

Een nieuwe lente

Ha! Voetstappen en brievenbusgekletter

De scheidsrechter stormt hoopvol naar de deur

Zijn vrouw is boos, die schrok zich haast te pletter

Maar niets vergalt zijn vrolijke humeur

Hij pakt meteen het postpakketje uit

En glundert bij de aanblik van zijn buit...

Een nieuwe lente

Een nieuwe fluit

Diezelfde middag fietst hij naar de velden

Met in zijn tas het stalen instrument

Een voorjaarsdag als deze is er zelden

Hj luistert en geniet van elk moment

Een merel die leert zingen aan haar spruit

Een komisch jochie dat zijn lippen tuit...

Een nieuwe lente

Een nieuwe fluit

De strijd begint, dit is het ware leven

Hij blaast wanneer het moet, hij is de baas

Tot hij beslist een rode kaart te geven

Het wás een ware doodschop maar helaas

Hij heeft het bij het thuispubliek verbruid

Daar klinkt het hoge striemende geluid...

Een nieuwe lente

Dezelfde fluit

December 2010

De oude scheidsrechter

Hij snapt geen bal, geen snars, geen sikkepit

Van jongelui en alle nieuwe rages

De spelers zitten vol met tatoeages

En pronken met het goud in hun gebit

Er prijken piercings op de vreemdste plekken

Hij vraagt zich af of zoiets lekker zit

Zijn voetbalwereld is nog steeds zwart-wit

Tot hij met tegenzin een kaart moet trekken

Het blijkt helaas niet waar dat alles went

Vooral wanneer zo’n vlegel tijd wil rekken

Door telkens tegen hem te blijven kwekken

Met woorden die Van Dale nog niet kent

‘Ik word te oud’ Hij constateert het bitter

En zet het met zijn iPhone snel op twitter